Artykuł
Szkoła Podstawowa Nr 2 im. ks. Jana Twardowskiego w Łańcucie rozpoczęła swoją działalność ponad sześćdziesiąt lat temu. 1 września 1961 roku był ważnym dniem nie tylko dla szkoły, ale też dla mieszkańców miasta, którzy cieszyli się z powstania kolejnej placówki.
Na początku działalności szkoła liczyła czternaście sal lekcyjnych, dwa duże korytarze, dwie duże hale, pokój nauczycielski, gabinety lekarski i dentystyczny, świetlicę, kuchnię z zapleczem, pracownię fizyko-chemiczną i sanitariaty. Placówka wyposażona została również w węzeł centralnego ogrzewania, radiowęzeł i światło jarzeniowe. Zadbano także o wizerunek szkolnego podwórka. W prace porządkowe angażowali się uczniowie, rodzice i nauczyciele. Założono kwietniki i ogródki.
W kolejnym roku nadano szkole imię Hanki Sawickiej. Jednocześnie ciągle zmieniało się otoczenie placówki. Ogrodzone i utwardzone zostały droga dojazdowa, chodniki oraz plac wokół kotłowni. Po raz drugi już w czasie wakacji udostępniono budynek na potrzeby organizowanych kolonii.
Już w roku 1965 łańcucka „Dwójka” stała się jedną z wiodących placówek. Wyróżniały ją stosowane przez nauczycieli metody nauczania czy organizacja pracy. Tworzono nowe klasopracownie i wyposażano je w sprzęt dydaktyczny. 1 września 1966 roku wprowadzono w szkole ośmioletni system nauczania.
W kolejnych latach systematycznie zwiększano ilość klasopracowni przedmiotowych, te już istniejące zaś modernizowano. Oprócz sal lekcyjnych, doposażono też kuchnię, stołówkę szkolną i gabinety medyczne. Na początku roku szkolnego 1975/1976 zakupiono pierwszy kolorowy telewizor. W tym samym roku w szkole zaczęły funkcjonować oddziały o profilu sportowym. Okazało się też, że budynek niedawno powstałej placówki nie jest w stanie pomieścić wszystkich dzieci. Dlatego też ówczesny dyrektor szkoły, Tadeusz Bury, i przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego, Jacek Naróg, zainicjowali budowę sali gimnastycznej i rozbudowę szkoły. Inicjatywę poparli urzędnicy miejscy i wojewódzcy. Początek prac zaplanowano na początek lat 80.
W kolejnych latach konsekwentnie realizowano poszczególne etapy budowy nowej części szkoły i sali gimnastycznej, a także przeprowadzono remonty we wcześniej wybudowanej części. Oddanie do użytku kolejnych pracowni poprawiło warunki pracy szkoły i tylko część klas uczyła się jeszcze w systemie dwuzmianowym. Po rozbudowie i remoncie do dyspozycji nauczycieli i uczniów pozostało dwadzieścia osiem sal lekcyjnych, świetlica, jadalnia i sala gimnastyczna. Powstały też pomieszczenia administracji i obsługi, gabinet dyrekcji, biblioteka z czytelnią, szatnie dla uczniów i archiwum. Zmodernizowano sieć elektryczną i doprowadzono wodę do łazienek. Nauka w szkole odbywała się już tylko na jedną zmianę. W 1984 roku przekazywano do użytku kolejne budynki i pomieszczenia. Planowano budowę drugiej sali gimnastycznej, rozbudowę części mieszkalnej przy szkole i budowę podziemnego składu opałowego. Zasadzono krzewy, drzewa i kwiaty ozdobne.
W 1986 roku zakupiono pierwszy komputer ZX Spectrum. „Dwójka” była trzecią szkołą w mieście, a pierwszą szkołą podstawową, posiadającą taki sprzęt. Rok później otwarto kolejną salę gimnastyczną. Zaprzestano też używania dotychczasowego imienia szkoły, a oficjalnie anulowano je w 1990 roku decyzją kuratora oświaty i wychowania.
Lata 90. przyniosły też reformę oświatową. Aby zabezpieczyć odpowiednie warunki całej infrastruktury szkolnej i przedszkolnej, w mieście prowadzono szereg prac remontowych we wszystkich placówkach. W SP2 zmodernizowano sanitariaty, zmieniono podłogi i odmalowano pomieszczenia. Przeprowadzono też remont kuchni.
Od 1 września 1990 roku do szkół zostały wprowadzone nowe przedmioty – religia i język angielski. Koniec lat 90. to czas, kiedy po raz ostatni ze szkół podstawowych wyszli absolwenci klas ósmych. W roku szkolnym 1989/1990 przestały działać wprowadzone w 1966 roku ośmioletnie szkoły podstawowe. Zastąpiła je sześcioletnia szkoła podstawowa i trzyletnie gimnazjum.
Na początku XXI stulecia podjęto decyzję o ponownym nadaniu szkole imienia. Spośród wcześniej wskazanych kandydatur, decyzją nauczycieli, uczniów i rodziców wybrano ks. Jana Twardowskiego. Dyrekcja, pracownicy, rodzice i dzieci przystąpili do prac związanych z przygotowaniem uroczystości. Nawiązano kontakt z ks. Janem, który wyraził zgodę na objęcie szkoły swoim patronatem. Wtedy też powstał do dziś aktualny hymn oraz logo szkoły.
Zmiany przyniosły też kolejne lata. W szkole, oprócz istniejących klas sportowych, zaczęły funkcjonować oddziały pływackie.
Tak jak przed laty, tak i dziś Szkoła Podstawowa Nr 2 w Łańcucie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom rodziców i uczniów, przygotowując rokrocznie bogatą ofertę zajęć pozalekcyjnych. Dyrekcja i nauczyciele stosują nowoczesne metody nauczania, dbając o wszechstronny rozwój uczniów i troszcząc się o dobre wychowanie kolejnych pokoleń łańcucian. Pozostając szkołą z tradycjami, pracujemy w sposób nowatorski. Nasi uczniowie osiągają sukcesy w konkursach przedmiotowych, artystycznych, zawodach sportowych. Możemy poszczycić się także wysokimi wynikami egzaminu ósmoklasisty. Absolwenci „Dwójki” to ludzie kreatywni, odważni, ciekawi świata.
